วันศุกร์ที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2559

ถนนที่ไม่ได้เลือก (The Road not taken)

ผมได้เห็นนโยบายใหม่ที่จะมีการเสนอให้เริ่มต้นใช้ในปีการศึกษา 2560 คือ ส่งเสริมให้เด็กไทยทุกคนเล่นดนตรีไทยให้เป็นคนละ 1 ชนิด ภายใน 5 ปี โดยคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ (กวช.) เป็นผู้เสนอให้กระทรวงวัฒนธรรมเตรียมหารือกับกระทรวงศึกษาธิการ นโยบายนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีไทยให้คงอยู่ และเป็นการฝึกสมาธิ ให้เด็กรู้จักใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์


วันศุกร์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

ประเทศไทยกำลังถูกนำเข้าสู่การบริหารประเทศตามแนวประชารัฐ จริงหรือ?

"ประเทศไทยมีความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน เป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว ด้วยการพัฒนาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง" นี่คือ วิสัยทัศน์ของประเทศไทยที่เขียนไว้ใน (ร่าง) กรอบยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ.2460-2579) โดยมีคติพจน์ประจำชาติว่า "มั่งคง มั่งคั่ง ยั่งยืน"

วันอังคารที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

ข้าราชการของใคร

การทุจริตคอรัปชั่น ในแวดวงข้าราชการของไทย เป็นเรื่องราวที่มีมานานแล้วตั้งแต่สมัยโบราณ ผู้ปกครองหลายยุคหลายสมัยที่ผ่านมา ล้วนพยามยามหาทางแก้ไขและกำจัดให้หมดสิ้นไป แต่จนแล้วจนรอด ก็ยังมีให้เห็นกันดาดดื่น แม้ในสมัยปัจจุบัน ดูเหมือนจะยิ่งหนักกว่าเดิมเสียอีก

เหตุที่เป็นเช่นนี้ ก็เพราะระบบการบริหารราชการแผ่นดินที่ใกล้จะถึงเวลาล้มเหลว จากน้ำมือของนักการเมืองที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้ามาบริหารประเทศ แทรกแซงการทำงานและการแต่งตั้งโยกย้ายข้าราชการ  จนทัศนคติของข้าราชการในปัจจุบันเปลี่ยนไป ข้าราชการส่วนใหญ่มีความเชื่อว่า หากจะเจริญก้าวหน้าในหน้าที่แล้ว ต้องใช้วิธีการทำงานแบบพยากรณ์ (ดูรายละเอียด)  มากกว่าวิธีการทำงานโดยใช้ฝีมือ



วันอังคารที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2559

เกิดอาเพศใดฤา ปีนี้..ผู้ประสบภัยทุ่นระบิดจึงมากเหลือเกิน

นับแต่ต้นปี พ.ศ.2559 เป็นต้นมา จนถึงขณะนี้ (10 มิ.ย.2559) ยังไม่ถึงครึ่งปี มีผู้ที่ประสบภัยจากทุ่นระเบิดแล้วจำนวน 8 คน เสียชีวิต 2 คน ซึ่งเทียบกับปีที่แล้วมีเพียง 7 คน ไม่มีผู้เสียชีวิต

อ่านต่อ

วันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2559

ไข่ใบละ 1 บาท

เมื่อวันที่ 5 มิ.ย.2559 ผมและครอบครัวแวะไปเที่ยวชมโครงการ "ตลาดประชารัฐเพื่อชุมชน จ.ราชบุรี" บริเวณริมแม่น้ำแม่กลองหน้าหอนาฬิกา มีร้านค้าตั้งขายของยาวไปตลอดแนวตลาดเก่าโคยกี๊ 200 ปี หลังจากพวกเราหาที่จอดรถเรียบร้อย กำลังเดินเข้างาน พอดีใกล้ถึงช่วงเวลานาทีทองของร้านธงฟ้าพอดี


เห็นผู้คนเข้าคิวกันรอซื้อสินค้า ซึ่งจำนวนคนยังไม่มากเท่าใดนัก เพราะยังไม่ถึง 17:30 น. ซึ่งเป็นเวลานาทีทอง ผมกับครอบครัว รวม 3 คน ก็เลยยืนเข้าคิวบ้าง จริงๆ แล้วก็ไม่ได้ตั้งใจ แค่อยากหาประสบการณ์ดู วันนั้นตลาดธงฟ้าจัดรายการสินค้า ดังนี้
  • น้ำตาลทราย ปกติราคา กก.ละ 23.50 บาท ขาย 17 บาท จำกัดคนละ 2 กก. จำหน่าย 300 ชุด
  • น้ำมันถั่วเหลือง ปกติราคา 55 บาท ขาย 35 บาท จำกัดคนละ 2 ขวด จำหน่าย 300 ชุด
  • น้ำมันปาล์ม ปกติราคา 42 บาท ขาย 30 บาท จำกัดคนละ 2 ขวด จำหน่าย 300 ชุด
  • ข้าวขาว 5% (บรรจุ 5 กก.) ปกติถุงละ 105 บาท ขาย 65 บาท จำกัดคนละ 1 ถุง จำหน่าย 300 ถุง
  • ไข่ไก่ ปกติแผงละ 85 บาท ขาย 30 บาท จำกัดคนละ 1 แผง (30 ฟอง)  จำหน่าย 300 แผง

ไข่ใบละ 1 บาท
กติกาการซื้อสินค้า คือ ทุกคนซื้อได้คนละ 1 รายการเท่านั้น
ทุกรายการสินค้ามีคนรอเข้าคิวหมด แต่คิวที่ยาวที่สุด คือ ไข่ไก่ รวมทั้งตัวผมและภรรยาด้วย 2 คน อย่างน้อยวันนี้  ผมก็ได้ซื้อไข่ใบละ 1 บาท รวมสองคนก็ได้ 60 ฟอง รับประทานไปได้หลายมื้อทีเดียว ส่วนลูกสาวไปเข้าคิวซื้อน้ำมันถั่วเหลือง เพื่อเตรียมเอาไปไว้ทอดไข่

วันนั้น คนเข้าคิวรวมแล้วประมาณ 200 คนหรือมากกว่าเล็กน้อย แต่สินค้าที่จัดนาทีทอง คำนวณทุกรายการแล้วรวมถึง 1,500 ชุด ผมยังนึกในใจว่า ถ้าเราไปซื้อสินค้ารายการอื่นได้ก็คงจะดีนะ เพราะมันคงเหลือแน่เลย สินค้านาทีทองมีจำนวนมากกว่าคนเข้าคิวรอ  6-7 เท่า


สักพัก..ผู้ประกาศร้านธงฟ้าประกาศว่า "ให้แต่ละคนสามารถซื้อสินค้ารายการอื่นได้อีกคนละ 1 ชุด แต่ห้ามวนมาซื้อรายการสินค้าเดิมซ้ำ"  หมายถึง ทุกคนสามารถไปซื้อสินค้าทั้ง 5 รายการได้จำกัดคนละ 1 ชุดเท่านั้น

วันนั้น ผมและครอบครัวจึงได้สินค้าหลายรายการอยู่ อย่างน้อยที่เห็นก็คือไข่ไก่ใบละ 1 บาท รวม 90 ฟอง (พ่อ,แม่,ลูก)

หากวันนั้นคนเข้าคิวเยอะกว่าจำนวนสินค้า ก็คงได้เพียงคนละ 1 รายการเท่านั้น  
สงสัยคนราชบุรี มีอันจะกิน เลยไม่ได้ไปเข้าคิวรอซื้อสินค้าราคาถูกในงานดังกล่าว 
หรืออีกนัยหนึ่ง..อาจจะไม่ทราบก็ได้ (อย่างเช่นผม ก็ไม่ทราบ เผอิญแวะไปเที่ยวงานพอดี)

บางคน..ไม่มีเงินพอจะซื้อ
ถึงแม้จะมีการอนุญาตให้ซื้อสินค้ารายการอื่นได้ แต่ก็มีบางคน บางกลุ่ม ไม่มีเงินจะซื้อ อย่างเช่น แรงงานชาวเมียนมาร์ กลุ่มหนึ่งประมาณ 5-6 คน (คงมารับจ้างแรงงานแถวราชบุรี) ผมสังเกตุว่าพวกเขาช่วยกันค้นหาเงินในกระเป๋า แต่ดูเหมือนว่าจะมีไม่มากนัก พูดคุยกันอยู่สักพัก จึงเข้าคิวเลือกซื้อสินค้าเฉพาะที่จำเป็นคือ ข้าวสารมากหน่อย รองลงมาคือ ไข่  และที่เหลือซื้อน้ำมันปาล์ม (คงเอาไว้ทอดไข่กินกับข้าว)



บางคน..ก็ซื้อไปขายต่อ
หลายคนมากันเป็นกลุ่มเข้าคิวซื้อเพื่อนำไปขายต่อ บางกลุ่มมากถึง 10 คน มีการวนเวียนซื้อสินค้ารายการเดิมซ้ำ เพราะคิดว่าเจ้าหน้าที่คงจำไม่ได้ เพราะไม่มีการแสดงบัตรหรือทำสัญลักษณ์ใดๆ ว่าคนนี้ซื้อแล้ว กลุ่มพวกนี้ก็มีเยอะครับ....ผมยืนดูอยู่ก็รู้สึกว่า "ไม่น่าทำเลย" นี่กระมังที่เขามักบอกว่า "คนไทยบางคนไม่ค่อยเคารพกฏกติกา มักเห็นแก่ตัว" แต่ก็พยายามคิดในทางที่ดีว่า คนกลุ่มนี้ เขาคงมีความจำเป็น ก็เพื่อหาเลี้ยงตนเองและครอบครัว 

ขอบคุณร้านธงฟ้า วันนั้น ผมและครอบครัวได้ไข่ใบละ 1 บาท มารับประทานถึง 90 ฟอง คงทานไปได้หลายวัน แต่หลังจากหมดแล้ว ก็คงต้องหันมาซื้อไข่ใบละ 3 บาท รับประทานกันต่อไป เช่นเดิม...

















*********************
ชาติชยา ศึกษิต : 11 มิ.ย.2556