เมื่อวันที่ 5 มิ.ย.2559 ผมและครอบครัวแวะไปเที่ยวชมโครงการ "ตลาดประชารัฐเพื่อชุมชน จ.ราชบุรี" บริเวณริมแม่น้ำแม่กลองหน้าหอนาฬิกา มีร้านค้าตั้งขายของยาวไปตลอดแนวตลาดเก่าโคยกี๊ 200 ปี หลังจากพวกเราหาที่จอดรถเรียบร้อย กำลังเดินเข้างาน พอดีใกล้ถึงช่วงเวลานาทีทองของร้านธงฟ้าพอดี
เห็นผู้คนเข้าคิวกันรอซื้อสินค้า ซึ่งจำนวนคนยังไม่มากเท่าใดนัก เพราะยังไม่ถึง 17:30 น. ซึ่งเป็นเวลานาทีทอง ผมกับครอบครัว รวม 3 คน ก็เลยยืนเข้าคิวบ้าง จริงๆ แล้วก็ไม่ได้ตั้งใจ แค่อยากหาประสบการณ์ดู วันนั้นตลาดธงฟ้าจัดรายการสินค้า ดังนี้
- น้ำตาลทราย ปกติราคา กก.ละ 23.50 บาท ขาย 17 บาท จำกัดคนละ 2 กก. จำหน่าย 300 ชุด
- น้ำมันถั่วเหลือง ปกติราคา 55 บาท ขาย 35 บาท จำกัดคนละ 2 ขวด จำหน่าย 300 ชุด
- น้ำมันปาล์ม ปกติราคา 42 บาท ขาย 30 บาท จำกัดคนละ 2 ขวด จำหน่าย 300 ชุด
- ข้าวขาว 5% (บรรจุ 5 กก.) ปกติถุงละ 105 บาท ขาย 65 บาท จำกัดคนละ 1 ถุง จำหน่าย 300 ถุง
- ไข่ไก่ ปกติแผงละ 85 บาท ขาย 30 บาท จำกัดคนละ 1 แผง (30 ฟอง) จำหน่าย 300 แผง
ไข่ใบละ 1 บาท
กติกาการซื้อสินค้า คือ ทุกคนซื้อได้คนละ 1 รายการเท่านั้น
ทุกรายการสินค้ามีคนรอเข้าคิวหมด แต่คิวที่ยาวที่สุด คือ ไข่ไก่ รวมทั้งตัวผมและภรรยาด้วย 2 คน อย่างน้อยวันนี้ ผมก็ได้ซื้อไข่ใบละ 1 บาท รวมสองคนก็ได้ 60 ฟอง รับประทานไปได้หลายมื้อทีเดียว ส่วนลูกสาวไปเข้าคิวซื้อน้ำมันถั่วเหลือง เพื่อเตรียมเอาไปไว้ทอดไข่
วันนั้น คนเข้าคิวรวมแล้วประมาณ 200 คนหรือมากกว่าเล็กน้อย แต่สินค้าที่จัดนาทีทอง คำนวณทุกรายการแล้วรวมถึง 1,500 ชุด ผมยังนึกในใจว่า ถ้าเราไปซื้อสินค้ารายการอื่นได้ก็คงจะดีนะ เพราะมันคงเหลือแน่เลย สินค้านาทีทองมีจำนวนมากกว่าคนเข้าคิวรอ 6-7 เท่า
สักพัก..ผู้ประกาศร้านธงฟ้าประกาศว่า "ให้แต่ละคนสามารถซื้อสินค้ารายการอื่นได้อีกคนละ 1 ชุด แต่ห้ามวนมาซื้อรายการสินค้าเดิมซ้ำ" หมายถึง ทุกคนสามารถไปซื้อสินค้าทั้ง 5 รายการได้จำกัดคนละ 1 ชุดเท่านั้น
วันนั้น ผมและครอบครัวจึงได้สินค้าหลายรายการอยู่ อย่างน้อยที่เห็นก็คือไข่ไก่ใบละ 1 บาท รวม 90 ฟอง (พ่อ,แม่,ลูก)
หากวันนั้นคนเข้าคิวเยอะกว่าจำนวนสินค้า ก็คงได้เพียงคนละ 1 รายการเท่านั้น
สงสัยคนราชบุรี มีอันจะกิน เลยไม่ได้ไปเข้าคิวรอซื้อสินค้าราคาถูกในงานดังกล่าว
หรืออีกนัยหนึ่ง..อาจจะไม่ทราบก็ได้ (อย่างเช่นผม ก็ไม่ทราบ เผอิญแวะไปเที่ยวงานพอดี)
บางคน..ไม่มีเงินพอจะซื้อ
ถึงแม้จะมีการอนุญาตให้ซื้อสินค้ารายการอื่นได้ แต่ก็มีบางคน บางกลุ่ม ไม่มีเงินจะซื้อ อย่างเช่น แรงงานชาวเมียนมาร์ กลุ่มหนึ่งประมาณ 5-6 คน (คงมารับจ้างแรงงานแถวราชบุรี) ผมสังเกตุว่าพวกเขาช่วยกันค้นหาเงินในกระเป๋า แต่ดูเหมือนว่าจะมีไม่มากนัก พูดคุยกันอยู่สักพัก จึงเข้าคิวเลือกซื้อสินค้าเฉพาะที่จำเป็นคือ ข้าวสารมากหน่อย รองลงมาคือ ไข่ และที่เหลือซื้อน้ำมันปาล์ม (คงเอาไว้ทอดไข่กินกับข้าว)
บางคน..ก็ซื้อไปขายต่อ
หลายคนมากันเป็นกลุ่มเข้าคิวซื้อเพื่อนำไปขายต่อ บางกลุ่มมากถึง 10 คน มีการวนเวียนซื้อสินค้ารายการเดิมซ้ำ เพราะคิดว่าเจ้าหน้าที่คงจำไม่ได้ เพราะไม่มีการแสดงบัตรหรือทำสัญลักษณ์ใดๆ ว่าคนนี้ซื้อแล้ว กลุ่มพวกนี้ก็มีเยอะครับ....ผมยืนดูอยู่ก็รู้สึกว่า "ไม่น่าทำเลย" นี่กระมังที่เขามักบอกว่า "คนไทยบางคนไม่ค่อยเคารพกฏกติกา มักเห็นแก่ตัว" แต่ก็พยายามคิดในทางที่ดีว่า คนกลุ่มนี้ เขาคงมีความจำเป็น ก็เพื่อหาเลี้ยงตนเองและครอบครัว
ขอบคุณร้านธงฟ้า วันนั้น ผมและครอบครัวได้ไข่ใบละ 1 บาท มารับประทานถึง 90 ฟอง คงทานไปได้หลายวัน แต่หลังจากหมดแล้ว ก็คงต้องหันมาซื้อไข่ใบละ 3 บาท รับประทานกันต่อไป เช่นเดิม...
*********************
ชาติชยา ศึกษิต : 11 มิ.ย.2556
ทุกรายการสินค้ามีคนรอเข้าคิวหมด แต่คิวที่ยาวที่สุด คือ ไข่ไก่ รวมทั้งตัวผมและภรรยาด้วย 2 คน อย่างน้อยวันนี้ ผมก็ได้ซื้อไข่ใบละ 1 บาท รวมสองคนก็ได้ 60 ฟอง รับประทานไปได้หลายมื้อทีเดียว ส่วนลูกสาวไปเข้าคิวซื้อน้ำมันถั่วเหลือง เพื่อเตรียมเอาไปไว้ทอดไข่
วันนั้น คนเข้าคิวรวมแล้วประมาณ 200 คนหรือมากกว่าเล็กน้อย แต่สินค้าที่จัดนาทีทอง คำนวณทุกรายการแล้วรวมถึง 1,500 ชุด ผมยังนึกในใจว่า ถ้าเราไปซื้อสินค้ารายการอื่นได้ก็คงจะดีนะ เพราะมันคงเหลือแน่เลย สินค้านาทีทองมีจำนวนมากกว่าคนเข้าคิวรอ 6-7 เท่า
สักพัก..ผู้ประกาศร้านธงฟ้าประกาศว่า "ให้แต่ละคนสามารถซื้อสินค้ารายการอื่นได้อีกคนละ 1 ชุด แต่ห้ามวนมาซื้อรายการสินค้าเดิมซ้ำ" หมายถึง ทุกคนสามารถไปซื้อสินค้าทั้ง 5 รายการได้จำกัดคนละ 1 ชุดเท่านั้น
วันนั้น ผมและครอบครัวจึงได้สินค้าหลายรายการอยู่ อย่างน้อยที่เห็นก็คือไข่ไก่ใบละ 1 บาท รวม 90 ฟอง (พ่อ,แม่,ลูก)
หากวันนั้นคนเข้าคิวเยอะกว่าจำนวนสินค้า ก็คงได้เพียงคนละ 1 รายการเท่านั้น
สงสัยคนราชบุรี มีอันจะกิน เลยไม่ได้ไปเข้าคิวรอซื้อสินค้าราคาถูกในงานดังกล่าว
หรืออีกนัยหนึ่ง..อาจจะไม่ทราบก็ได้ (อย่างเช่นผม ก็ไม่ทราบ เผอิญแวะไปเที่ยวงานพอดี)
บางคน..ไม่มีเงินพอจะซื้อ
ถึงแม้จะมีการอนุญาตให้ซื้อสินค้ารายการอื่นได้ แต่ก็มีบางคน บางกลุ่ม ไม่มีเงินจะซื้อ อย่างเช่น แรงงานชาวเมียนมาร์ กลุ่มหนึ่งประมาณ 5-6 คน (คงมารับจ้างแรงงานแถวราชบุรี) ผมสังเกตุว่าพวกเขาช่วยกันค้นหาเงินในกระเป๋า แต่ดูเหมือนว่าจะมีไม่มากนัก พูดคุยกันอยู่สักพัก จึงเข้าคิวเลือกซื้อสินค้าเฉพาะที่จำเป็นคือ ข้าวสารมากหน่อย รองลงมาคือ ไข่ และที่เหลือซื้อน้ำมันปาล์ม (คงเอาไว้ทอดไข่กินกับข้าว)
บางคน..ก็ซื้อไปขายต่อ
หลายคนมากันเป็นกลุ่มเข้าคิวซื้อเพื่อนำไปขายต่อ บางกลุ่มมากถึง 10 คน มีการวนเวียนซื้อสินค้ารายการเดิมซ้ำ เพราะคิดว่าเจ้าหน้าที่คงจำไม่ได้ เพราะไม่มีการแสดงบัตรหรือทำสัญลักษณ์ใดๆ ว่าคนนี้ซื้อแล้ว กลุ่มพวกนี้ก็มีเยอะครับ....ผมยืนดูอยู่ก็รู้สึกว่า "ไม่น่าทำเลย" นี่กระมังที่เขามักบอกว่า "คนไทยบางคนไม่ค่อยเคารพกฏกติกา มักเห็นแก่ตัว" แต่ก็พยายามคิดในทางที่ดีว่า คนกลุ่มนี้ เขาคงมีความจำเป็น ก็เพื่อหาเลี้ยงตนเองและครอบครัว
ขอบคุณร้านธงฟ้า วันนั้น ผมและครอบครัวได้ไข่ใบละ 1 บาท มารับประทานถึง 90 ฟอง คงทานไปได้หลายวัน แต่หลังจากหมดแล้ว ก็คงต้องหันมาซื้อไข่ใบละ 3 บาท รับประทานกันต่อไป เช่นเดิม...
*********************
ชาติชยา ศึกษิต : 11 มิ.ย.2556
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น